Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από έναν αιώνα.
Πότε γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας;
Η 8η Μαρτίου προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Εργαζόμενων Γυναικών του 1910 στην Κοπεγχάγη, ώστε να καθιερωθεί ως η «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Την πρόταση κατέθεσε η Γερμανίδα Clara Zetkin, βρίσκοντας θετική ανταπόκριση από το σύνολο των παρευρισκόμενων γυναικών. Από το 1975 η Ημέρα της Γυναίκας τελεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.
Γιατί θεσμοθετήθηκε
Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτή ήταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες παγκοσμίως.
Γιατί έχει σημασία η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σήμερα;
Γιατί η ισότητα είναι ακόμη μακριά
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια ημέρα για να αναγνωρίσουμε πόση πρόοδο έχουμε σημειώσει ως προς την ισότητα των φύλων, αλλά και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα να διανύσουμε προς την κατεύθυνση αυτή. Το 1911 μόλις 8 χώρες σε όλο τον κόσμο επέτρεπαν στις γυναίκες να ψηφίσουν, η ίση αμοιβή για ίση εργασία ήταν πρωτόγνωρη, ενώ τα αναπαραγωγικά δικαιώματα ήταν ανύπαρκτα.
Από τότε έχουν γίνει μεγάλα βήματα. Ενώ κάποτε οι γυναίκες δεν μπορούσαν να ψηφίσουν, τώρα ηγούνται χωρών. Ενώ κάποτε απαγορευόταν να εργαστούν, τώρα διαχειρίζονται εταιρείες. Ωστόσο αυτό δυστυχώς δεν είναι αυτονόητο σε κάθε χώρα ακόμη μέχρι και σήμερα. Σχεδόν σε όλο τον Δυτικό κόσμο οι γυναίκες έχουν δικαιώματα που οι παλαιότερες γενεές δεν θα μπορούσαν ούτε να ονειρευτούν, αλλά ακόμα δεν υπάρχει πλήρης ισότητα. Δυστυχώς, η πλειονότητα των γυναικών στον κόσμο απέχει πολύ από αυτόν τον στόχο.
Πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, η πρώτη πορεία πραγματοποιήθηκε για τον τερματισμό των επιβλαβών συνθηκών στον χώρο εργασίας, τα ίσα δικαιώματα, την ίση αμοιβή και τον τερματισμό της εκμετάλλευσης. Και δυστυχώς αυτοί οι στόχοι εξακολουθούν να είναι επίκαιροι μέχρι σήμερα.
Γιατί τα δικαιώματα που έχουν οι γυναίκες δεν είναι ασφαλή
Η πρόοδος πρέπει να είναι γραμμική, αλλά πολύ συχνά συνοδεύεται από ένα βήμα πίσω. Μερικές φορές, ακόμη και όταν θεσπιστούν νόμοι και δικαιώματα, αγνοούνται ούτως ή άλλως. Για παράδειγμα, παρά τους νόμους που έχουν ψηφιστεί για την ενδοοικογενειακή βία, την ευαισθητοποίηση του κοινού και την πρόσβαση σε νομική προστασία, η βία κατά των γυναικών βρίσκεται σε έξαρση.
Γιατί η πρόοδος δεν ήταν ίση
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας είναι μια ευκαιρία να αναγνωρίσουμε τις σύνθετες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναικείοι πληθυσμοί όπως οι γυναίκες σε λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και γυναίκες με αναπηρίες και να σταθούμε κοντά τους. Είναι μια ένδειξη αλληλεγγύης προς τις γυναίκες που ζουν σε χώρες, στις οποίες είναι αδύνατο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Γιατί υπάρχει ακόμη ανισότητα στον εργασιακό χώρο
Ενώ έχουν γίνει σημαντικά βήματα τα τελευταία χρόνια για την προώθηση της ισότητας των φύλων στον εργασιακό χώρο, υπάρχουν ακόμη πολλά περιθώρια βελτίωσης, προκειμένου να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες στην πρόσληψη και την ανέλιξη. Οι διακρίσεις λόγω φύλου στην απασχόληση απαγορεύονται από το νόμο, ωστόσο, παρά την προστασία που παρέχουν οι νομικές δικλείδες, οι γυναίκες στην Ελλάδα εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προκλήσεις όσον αφορά την πρόσβαση σε ορισμένες θέσεις εργασίας και την πρόοδο στην καριέρα τους, ιδιαίτερα σε ανδροκρατούμενους κλάδους, όπως αυτοί της Τεχνολογίας και των Πωλήσεων.
Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ προστατεύει με αυστηρές οδηγίες, εδώ και πολλά χρόνια, την ίση αμοιβή μεταξύ ανδρών και γυναικών, οι μισθολογικές διαφορές τους συνεχίζουν να υφίστανται ακόμη και σήμερα και σε αρκετές περιπτώσεις παραμένουν σημαντικά μεγάλες. Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στη διαφορά αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων στην Ελλάδα, όπως το γεγονός ότι οι γυναίκες τείνουν να συγκεντρώνονται σε τομείς με χαμηλότερους μισθούς, καθώς και η άνιση πρόσβαση σε προαγωγές και ηγετικές θέσεις.
Στόχος των εταιρειών πρέπει να είναι η εφαρμογή μίας κουλτούρας ίσων ευκαιριών, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, που θα χρησιμοποιεί αντικειμενικά κριτήρια για την αξιολόγηση κάθε εργαζόμενης και εργαζόμενου, όπως δεξιότητες και εμπειρία που σχετίζονται με την εργασία, και όχι υποκειμενικούς παράγοντες όπως προσωπικές προτιμήσεις. Η διαφορετικότητα, η ισότητα και η συμπερίληψη πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας κάθε εταιρείας και αυτό μπορεί να αποδεικνύεται μόνο έμπρακτα από την μισθολογική ισότητα και την τοποθέτηση γυναικών σε διοικητικές θέσεις.
