Η γενιά των ενοικιαστών στην Αθήνα
Με βάση τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, από το 1998 μέχρι και το 2019, οι τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά 57%, λαμβάνοντας υπόψη και την μέση πτώση της τάξεως του 44% το διάστημα από το 2009 μέχρι και το 2017. Την ίδια όμως περίοδο αυτών των 20 ετών, ο μέσος βασικός μισθός έχει ουσιαστικά μειωθεί, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό. Σήμερα διαμορφώνεται σε 758 ευρώ, ενώ το 1998, σε πληθωριστικούς όρους, ο τότε μισθός άγγιζε τα 772 ευρώ. Ουσιαστικά δηλαδή, η αγοραστική δύναμη των ελληνικών νοικοκυριών έχει μειωθεί αισθητά, καθιστώντας την αγορά κατοικίας για τα νέα νοικοκυριά, μια αρκετά “δύσκολη οικονομική άσκηση”, ιδίως αν δεν έχουν την δυνατότητα να χρηματοδοτηθούν από τους γονείς τους.
Ταυτόχρονα, τα πιστοληπτικά κριτήρια των ελληνικών τραπεζών, μετά και την πρόσφατη κρίση χρέους, έχουν αυστηροποιηθεί σημαντικά και πλέον απαιτούνται περίπου 30-40% ίδιων κεφαλαίων, για την χρηματοδότηση της αγοράς ενός διαμερίσματος. Αυτοί οι λόγοι, σε συνδυασμό και με την αλλαγή στον τρόπο σκέψης, ιδίως των νεότερων ανθρώπων ηλικίας 20-35 ετών, συνηγορούν υπέρ της διαμόρφωσης μιας γενιάς ενοικιαστών, η οποία θα κυριαρχήσει στην αγορά κατοικίας την προσεχή δεκαετία.
Ουσιαστικά, όσοι επενδύσουν σήμερα στην αγορά κατοικίας, με στόχο την εκμετάλλευση, ή σπεύσουν να δημιουργήσουν συγκροτήματα κατοικιών, προσφέροντας και υπηρεσίες κεντρικής διαχείρισης, με ένα ελκυστικό κόστος, θα είναι σε θέση να επωφεληθούν από ένα σημαντικό κενό στην αγορά. Η ζήτηση κατοικιών προς ενοικίαση μόνο προς τα πάνω θα κινείται τα επόμενα χρόνια, κάτι που αναμένεται να γεννήσει σημαντικές ευκαιρίες στην ελληνική αγορά κατοικίας.
